Berg vol vuur : Mount Batur (1717 m)

Inderdaad Mount Batur zit vol vuur, dat voel je aan de stoom die hij nog steeds de lucht instuurt. Op een maandag had ik een wandeltocht naar de 1717 meter hoge top geboekt. Om kwart voor 4 's morgens werd er op de deur van mijn kamer geklopt. Een straffe Bali koffie later gingen we op stap richting vulkaan ... 4 stappers de Japanse Hiromi, de Indische Shanuq, een Australisch meisje uit Melbourne en de Belgische TomTom gingen onder begeleiding van de Balinese gids Madi richting vulkaantop.


De tocht begon in Toya Bunkah aan de oevers van het Baturmeer in een dennenwoud (is dit Bali of Zwitserland ?), vervolgens verlieten we het bos en ging het boomloos verder richting top. Het was moeilijk stappen op het losse vulkanisch zand dat tussen de scherpe lavarotsen ligt. De Indische Shanuq besloot om terug te keren naar het dorp omdat zijn sportschoenen totaal geen grip hadden op deze verradelijke ondergrond.

Nu waren we nog met zijn drieën en 1 gids. Na 2 uur wandelen stonden we op de top, hier werden we getrakteerd op een prachtige zonsopgang. De zon kwam op tussen de vulkaan van het verderop gelegen eiland Lombok, en de hoogste vulkaan van Bali zelf, Mount Agung genaamd. Als in een versnelde videoweergave zagen we de zon opkomen ... het is een magisch moment om de horizon van diep oranje in fel geel licht te zien overgaan.

Op de top kwamen we ook een ander groepje wandelaars tegen, het waren 2 koppels. 1 Deens koppel uit Kopenhagen en 1 Frans koppel, de bijzonder sympathieke Frederique en Marie uit de Elzas. Ze zijn op een anderhalf jaar lange wereldreis. Samen aten we ons ontbijt op. Door de vulkaan gestoomd hard gekookt eitje en een gestoomde banaan op een sandwich. Een ontbijt klaargemaakt op een vulkanisch fornuis zeg maar.

Na het ontbijt liepen we verder op een bijzonder smal pad rondom de vulkaankrater. Amper 1 meter breed met langs weerszijden een diepe afgrond. Ik was zo geconcentreerd om niet te struikelen, dat ik zelfs geen foto genomen heb van deze spectaculaire passage.

In de mist liepen we verder richting kraters nummer 2 en 3. Deze kraters waren in 2000 nog actief. De meest geweldadige recente uitbarsting van Mount Batur was in 1963, met enkele duizenden doden tot gevolg. De gids toont ons waar de berg ontplofte, er is een hele hap uit de bergwand verdwenen.


Boven krater 2 en 3 voel je de warme stoomdampen omhoog komen. Eventjes later verlaten we de kraterrand en gingen we terug richting dal. Onderweg passeren we een groep apen, het zijn makakken, bijzonder geestige dieren om te observeren, net kleine kinderen.


Het Australische meisje (waavan de naam me nu ontglipt) vertelde me dat ze als studente een huis deelde met de Indische Shinuq. Ze is nu een maandje op bezoek bij hem in Bali, zijn nieuwe verblijfplaats.


Het Australische meisje is pas terug van een 3 maanden lang verblijf in Noord-Thailand. Vlakbij Chiang Mai in het hippie dorpje Pai heeft ze 3 maanden lang gewerkt op een bioboerderij. Ze vertelde me ook nog dat haar ouders een huis hebben op het exotisch Fiji en dat ze daar regelmatig op vakantie gaat, lucky her.

Om 10 uur 's morgens wandelden onder een brandende zon Toya Bunkah terug binnen, daar wachtten de plaatselijke vulkanische warmwaterbronnen op ons. Hier zat ik dan samen met de Japanse Hiromi, Wayan (de 19 jarige kok van het guesthouse) en de kleine "Che Che", het driejarig oude zoontje van de baas van het guesthouse, te genieten van het 39 graden warme water. Een weldadig ontspannend bad na de inspannende tocht op Mount Batur, de berg vol vuur !