Het fileprobleem in metropool Bangkok gaat in de komende decennia aangepakt worden door ruimte in de lucht te zoeken lijkt het wel. Een viaduct met andere woorden. Op sommige plaatsen liggen er al "dubbeldeksnelwegen", op andere plaatsen staan talloze betonnen pijlers in de stijgers om de toekomstige snelwegen in de lucht te ondersteunen.
Het centrale busstation van Bangkok is een zootje ongeregeld van wel honderden bussen. Toeristen zijn er zeldzaa, en dat mag ik geweten hebben. Ik was de bus nog niet uitgestapt of de taxichauffeurs kwamen als hyena's op hun prooi op me afgelopen. In de verte wenkte een politieman me, "mijn redder in nood" dacht ik. Fout gedacht want hij loodste me prompt naar de openstaande deur van een klaarstaande taxi. De Thaise rijkswacht, u vriend. Ja, tarara Micha Marah.
Ik wou niet met de taxi naar de luchthaven gaan want je kan op een goedkopere manier met de Skytrain naar Suvarnabhumi international airport Bangkok. De politieman en de taxichauffeurs achter mij latend, vond ik uiteindelijk de informatiebalie van busstation Bangkok. Het treinstation bleek op een kilometer afstand gelegen te zijn, een gigantische wolkenkrabber diende als visueel anker naar waar ik op af moest gaan.
Een man kwam op mij afgestapt met de vraag waar ik naartoe wou, ik wees naar de wolkenkrabber. Een 10tal seconden later zat ik met volwassen reiskoffer op mijn knieen, achterop een taxiscooter. Een 15 kg wegende reiskoffer vasthouden op een scooter met Valentino Rossi aan het stuur, dat valt niet mee. Zeker als de Thaise Valentino als een gek laveert tussen de verschillende rijvakken. Met een reiskoffer op een scooter, een betere training voor de buikspieren blijkt er niet te zijn.
Eenmaal bij het treinstation aangekomen ging het relatief snel richting Bangkok airport. (aan een tarief van 30 baht treinstation wolkenkrabber-Phaya thai + 45 baht van Phaya thai station-Luchthaven Bangkok) Op de luchthaven mijn koffer en rugzak afgezet bij left luggage en hup terug naar Bangkok voor 1 nacht in Thailands "hangover part I-II-II" hoofdstad.
Mijn vlucht naar Bali vertrok de volgende ochtend om 6 uur, dus moest ik om 4 uur present geven op de luchthaven. Op zich niet de moeite om een hotel te boeken. Plan b was dan maar het nachtelijk Bangkok verkennen.
Om half elf 's avonds stond ik terug in het centrum van Bangkok, een taxiscooter zou me de volgende 3 uren alle uithoeken van de stad laten zien voor 300 baht. Hup volle sjees het nachtelijke Bangkok in.
Fel verlichte pleinen, wolkenkrabbers en sierlijke tempels schieten voorbij. Als we bij de Wat Pho tempel stoppen, vindt mijn chauffeur "Wiet" genaamd (Suske Wiet voor de vrienden) als bij toeval een openstaande deur van de ommuurde tempel.
En zo lopen Suske Wiet en Hermanski moederziel alleen door de tempelgebouwen van Wat Pho. Het unieke aan de Wat Pho tempel is de gigantische liggende Bhoedda en ook de Thaise massages die de Boeddhistische monniken in de tempel aan de toeristen aanbieden. Op dit onchristelijke uur (23.30) is dit alles natuurlijk niet mogelijk.
De Chao Phraya-rivier volgt alsook enkele gezellige avondmarkten. Daarna volgt toeristenval Khao San road, meer toeristen dan Thaise mensen zie je hier in het straatbeeld. Het is nu half 1 's nachts en het ziet er nog zwart van het volk. De nacht wordt nog vervolgd door een tuk tuk rik door de nachtelijke hotspots van Bangkok en hier en daar een stopover :-) Om half vier sta ik terug op de luchthaven van Bangkok ... ready for Bali.
No comments:
Post a Comment